Tuesday, December 17, 2013

វប្បធម៍






វប្បធម៌-ចំនេះដឹងទូទៅ

កំណាព្យ ហើយនិង…
សុបិនយល់សម្រស់ស្នេហ៌
រដូវវស្សារុក្ខជាតិផ្កាដុះ                                  រីកឡើងចម្រុះសម្រស់ស្រស់ស្រាយ
ទាក់ទាញកន្លង់ចិត្តចង់កៀកកាយ                   គ្មានចិត្តជិនណាយរូបកាយបុប្ផា       ។
ធម្មជាតិជីវិតគិតទៅដូចគ្នា                            នោះហើយពិតជាវាលវដ្តសង្សារ
ពេញរូបពេញវ័យកើតក្ដីស្នេហា                      បេះដូងប្រាថ្នាបុប្ផាម្ចាស់ស្នេហ៍        ។
មិនដែលជួបឡើយត្រាណត្រើយដឹងទេ            ស្អាតដូចមាសមេឥតរេប្រួលប្រែ
ជួបអូនដំបូងធីងថូងលង់់ស្នេហ៍                       ចិត្តចង់ថ្នមថែតែរូបស្រីម្នាក់            ។
បន់់ផ្សងទេវតាមេត្តាយល់ចិត្ត                        សូមលោកអាណិតដល់ចិត្តជំពាក់
បន្ទន់ចិត្តស្ងួននឹមនួនវល័ក្ខិណ៍                     ​   ព្រោះរៀមស្នេហ៍ជាក់សូមអ្នកករុណា ។
ទោះធ្វើយ៉ាងណារៀមរ៉ាតាមស្រី                    ឲ្យតែពិសីចរណៃស្នេហា
ស្ម័គ្រស្មោះស្នេហ៍ស្នងរូបបងសច្ចា                  ដើម្បីកន្និដ្ឋារៀមរ៉ាស៊ូក្ស័យ             ។
ជាតិនេះជាតិក្រោយសូមឲ្យជួបពៅ                 ជួបស្នេហ៍ឆោមឆ្លៅរៀងទៅថ្លើមថ្លៃ
បងស្មោះអូនពិតគ្មានចិត្តការល័យ                   ស្មោះស្ម័គ្រចរណៃគ្មានថ្ងៃសាបសូន្យ ។
ស្នេហ៍ដែលរៀមរ៉ាប្រាថ្នាលើស្រី                     សូមឲ្យពិសីស្រីយល់ផងអូន
សុបិន្តយប់ហ្នឹងព្រលឹងស្ទើរសូន្យ                    យល់សូងឃើញអូនស្នេហ៍ស្ងួនដរាប ៕
និពន្ឋដោយ សៅ ពីងទូ (Tel:០៧៧​ ៨២០ ៣៤៤)
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់…!
( បទពាក្យប្រាំបី​ )
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់សេចក្ដីស្នេហា                 ចេះចង់ប្រាថ្នាស្នេហាស្មោះសរ
មិនរើសវណ្ណះទោះមានឬក្រ                    ឲ្យតែស្មោះសរស្ម័គ្រស្មោះមរណា          ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ស្នេហាលើស្រី                 ស្រឡាញ់ភក្ដីដូចអ្វីប្រាថ្នា
ធ្លាប់បានគិតប៉ងផ្សងសុំស្នេហា                 ស្នេហ៍ឥតសាវ៉ាពេលណាជួបវា            ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ស្នេហ៍ដូចឯងគេ               ស្រឡាញ់ឋិតថេរដូចគេគ្រប់គ្នា
មានចិត្តស្នេហ៍ស្នងនួនល្អងពុំងា                ឧបសគ្គពុះពារទោះជាក្ស័យប្រាណ      ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ស្នេហាភក្ដី                      ស្រឡាញ់ស្រស់ស្រីថ្លើមថ្លៃកល្យាណ
មិនធ្លាប់គិតគួចលួចលាក់សណ្ដាន            ក្ដីស្នេហ៍សារមាណនាំបានទុក្ខា            ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ស្នេហាបរិសុទ្ធ                 ស្នេហ៍មិនស្រយុដ្ឋឆ្លងផុតសោកា
គ្មានចិត្តគេចកលលុះដល់មរណា              ស៊ូក្ស័យសង្ខារព្រោះស្នេហាស្រី             ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់មិនចាញ់គេឡើយ             ស្រឡាញ់ហ៊ានឆ្លើយសារភាពសម្ដី
មិនអៀនមិនខ្មាស់ប្រាស់ចាកអត្ថន័យ         ស្រឡាញ់រូបស្រីហ៊ានស្ដីថាស្នេហ៍        ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ការយោគយល់ចិត្ត            ស្រឡាញ់អាណិតមានចិត្តថ្នមថែ
មានចិត្តស្មោះត្រង់ឥតមានប្រួលប្រែ           ស្រឡាញ់ក្ដីស្នេហ៍គ្មានទេក្បត់ផិត        ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ទឹកចិត្តស្មោះត្រង់              ស្រឡាញ់ឆោមយង់ត្រង់អូនស្ម័គ្រពិត
ឥតមានកែខៃប្រល័យដួងចិត្ត                   ស្នេហ៍អូនស្មោះពិតបងឥតវៀចវេរ     ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ការទុកចិត្តជឿ                 ចេះមានជំនឿជឿលើមាសមេ
រូបបងស្នេហ៍អូនមាសស្ងួនឥតរេ               នោះស្នេហ៍ឋិតថេរគ្មានទេបែកបាក់    ។
ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ស្មោះត្រង់ដាក់គ្នា             គ្មានចិត្តរេរាទោះមានឧបសគ្គ
គ្មានអ្វីហាមបានទោះគុកច្រវ៉ាក់                ក៏ស្នេហ៍ស្មោះស្ម័គ្រនៅតែគង់វង្ស        ។
សៅ ពីងទូ ខ្ញុំចេះស្រឡាញ់ស្រី                ស្រឡាញ់ ប្រពៃ-ទំនៀម  យូរលង់
ស្រឡាញ់នារី សំភីឆោមយង់                  ស្រឡាញ់គង់វង្ស ទំលាប់-កូនខ្មែរ       ៕
និពន្ឋដោយ សៅ ពីងទូ (Tel:០៧៧​ ៨២០ ៣៤៤)
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហា…!
(បទពាក្យប្រាំពីរ)
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាប្រុសនិងស្រី                           សេ្នហ៍គ្មានភក្ដីទេលើលោក
ស្នេហ៍ធ្វើឲ្យមានចិត្តស្មោកគ្រោគ                   ស្នេហ៍ពិតលើលោកគឺគ្មានទេ    ​​​​      ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណានឹក                          រាល់ពេលល្ងាចព្រឹកនឹករូបគេ
ដឹងហើយថាឈឺគ្មានទំនេរ                           ព្រោះយើងស្នេហ៍គេគេកន្តើយ        ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណាឈឺ                          មិនចង់ដឹងលឺម្ដងណាឡើយ
រាល់ពេលគិតដល់ខ្វល់ឥតស្បើយ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​                 ស្នេហានេះហើយឲ្យឈឺផ្សារ           ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណាគិត                          ក្ដុកក្ដួលក្នុងចិត្តរឹតឱរា
គិតឃើញម្ដងៗខ្វល់ចិន្ដា                              នឹកឡើងពេលណាផ្សារក្នុងចិត្ត       ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណាជួប                           រាល់ថ្ងៃខែខួបជួបឲ្យគិត
មិនដែលធូរស្បើយឡើយដួងចិត្ត                    នេះហើយការពិតរឿងស្នេហា       ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណាចុក                           មិនដែលបានសុខទុក្ខឯកា
ព្រោះតែកើតមានស្នេហ៍ប្រេះឆា                     ធ្វើឲ្យឱរាឈឺផ្សារក្រៃ                      ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណាដេក                          ចិត្តនៅសង្វេគស្រែករកថ្លែ
ឃើញច្បាស់ថាគេអស់អាល័យ                      ទោះនឹកចរណៃគ្មានបានការ          ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណាឈរ                          ខំប្រឹងត្រដររកកន្និដ្ឋា
តែគេមិនវិលវិញឡើយណា                           នោះហើយបញ្ហាស្នហាខ្លី               ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណាអង្គុយ                        ធ្វើមុខទុយមុយនឹកស្រស់ស្រី
ចង់ឲ្យគេវិលវិញជាថ្មី                                   មិនគិតថាស្រីឬស្សាឡើយ               ។
ខ្ញុំស្អប់សេ្នហាពេលណារអា                           នឹកឃើញពេលណាផ្សារឥតស្បើយ
ខ្ញុំសូមស្មារលាស្នេហាហើយ                          មិនចង់ជួបឡើយស្នេហាទុក្ខ            ។
សៅ ពីងទូខ្ញុំស្អប់ស្នេហា                               ស្អប់មិនប្រាថ្នាស្នេហាទុក្ខ
បន់ផ្សងឲ្យបានស្នេហាសុខ                           ស្នេហាមានទុក្ខស៊ូរស់ឯកា              ។

No comments:

Post a Comment